سلام بر تو ای عزیز من بر شهر کوه دشت تو بر مسلمان هندو هم کیش تو همه خوبان سجده کند در پیش تو
کلی بیگانه وهم خویش تو تا بماند غصه اندر دل ریش تو {پیمان} میرود از پیش تو دور گشتی تو زمن کردی تو غمخواری در مریضی پرستاری جانم بفدا تو آیی پرسیش احوال مایی تو اجازه داری حالا کی استی تو بمن
همه وقت استم بفکر تو من شدم نصیب تو او است حبیب تو دیگری هم خطیب تو اما چشم کور شد از من
وعده دادی تو مرا از کام خود چشیدی صبح شام در کمینم رفتی تو از پیش ما در مزهب عاشقان یکیست هندو مسلمان یکیست شب روز یگسان یکیست عشق هر انسان یکیست سجده بتان یکیست هم دین هم کیش ماه دل زمن ربودی تو
چشم زمن پوشیدی تو راز دلم نشنیدی تو پیش دیگران گفتی تو حالا شدم رسوا ما
وعده وصلت شنیده ام مار زخم بخود پیچیده ام از خواب راحت پریده ام پراهن خود دریده ام لزت عمر نچشیده ام
در گلستیان گلی نه چیده ام غصه { پیمان} همسفر ما
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر