کل نماهای صفحه

۱۳۹۲ خرداد ۷, سه‌شنبه

وبلاگ نویسان بامیان

استاد برای همه کارخانگی دادن که یک طنز خبر تحلیل وخبر باشد  شخص یکه در روز های اول در جمع وبلاگ نویسان پیوست با هم صنفان خود آشنای نداشتن و هم صنفانش هم نمی دانستن که درجه تحصیل شان چه اندازه است استاد صنف برای دیگران معرفی نمود از توانای هایش تعریف نمودند واز ضعفش چیزی نگفت نمیخواست که بگوید من تاجایکه با این شخص شناخت دارم مکتب را هم تمام نکرده است تا صنف دهم درس خوانده است آنهم درزمانکه آتش جنگ درهر گوشه وطن زبانه میکشد نه معلم بود ونه کتاب فقط اسم از مکتب بود وبعد از مدتی مکتب بنام مکتب تخنیک که شباهت به دآنشگاه داشت در آنجا تا فراغت درس خوانده ویک لقب دیگر را ازآن خود نمود که مردم صدا میزدند انجنیر ومن از همصنفان سوال نمودم که آنشخص را میشناسید همه سکوت نمودن ومن جواب دادم انشخص حسین داد پیمان یعنی خودم هستم این طنز را برای این نوشتم که مردم فریب نخورد ومثل زنبور عسل.  زنبور عسلی که روی شاخه گل قالین بنشیند دست خالی به کندو باز میگردد

هیچ نظری موجود نیست: